2014/10/06 Frig & Lidya Turu 2. Gün (Eskişehir/Seyitgazi – Afyonkarahisar/Kayıhan Köyü)

Dün akşam erken yatmış olsakta sabah kalkmamız saat 09:00 gibi oldu. bunda yol yorgunu olmamız ve çadırımızı ağaç altına kurduğumuz için güneşten etkilenmememiz etkili oldu. hem zaten acelemizde yoktu.

Kahvaltı günün en önemli öğünüdür! Çorbalar, Çaylar. Yumurtalar, helvalar havalarda uçuşuyor. 🙂

kampı toparlayıp yola çıkmamız 11:00’ gibi oldu.

Yolumuz uzun lakin hiç telaş yapmıyoruz. her anın keyfini sürmekte kararlıyız.

Biz trakyalılar toprağımızın kıymetini bilmeyen bir milletiz. fıstık gibi verimli tarım alanlarını fabrikalar kat kat binalarla doldurduk. adamlar burada taş içinde tarım yapmaya çalışıyor.

“Beyaz adam tüm tarım alanları Villa, A.V.M. ve Fabrika olduğu zaman bunların hiç birinin karın doyurmadığını anlayacak!”

Sarıcailyas köyü’nü geçtikten sonra içanadolu’nun kıraç düzlükleri geride kalıyor, daha engebeli ve ağaçlı bir coğrafya bize kucak açıyor.

Yüksekkıran tepeyi aştıktan sonra Şükranlı ve Çukurca ‘yı geçerek Yazılıkaya ‘ya kadar bayır aşağı gideceğimizi tahmin ediyordum nitekim öylede oldu. bu aslına bakarsanız tahminden öte haritadan okuduğum birşeydi. adı üstünde Çukurca elbete aşağıda olmalı. ayrıca derelerin akış yönüde bunu doğrular nitelikteydi.

gördüğünüz üzere tabelada benim harita okuma ve yön bulma yeteneğimi doğruluyor, tam da

Yazılıkaya ‘ya gitmek istiyorduk zaten. doğru yoldayız o zaman devam…

Çam ve Meşe ormanları, derinleşen vadiler ile uçsuz bucaksız alanlardaki kayalıklar arkeolojik kalıntılara yaklaştığımızın habercisi gibi. biraz daha ilerledikten sonra Doğanlıkale sağda kendini belli ediyor.

Her 10-15 km bir bulunan, yaklaşık uzunluğu 400 km yi bulan 2010-2011 yıllarında Afyon,Kütahya, Eskişehir Valiliği ve Frigküm’un ortaklaşa hazırladığı Frig vadileri Yürüyüş yolu tabelası görülmekte.

Frig vadileri Yürüyüş yolu haritası.

Çukurca’da kısa bir çay molasından sonra Gerdekkaya‘yı ziyaret ettik.

Buraya isimlerini yazan zat-ı muhteremlere çok teşekkür ediyorum. İnsanın kime küfür edeceğini bilmesi ve salladığın her kelamın askıda kalmayıp hedefini bulması muazzam bir duygu.

Bir de şöyle bir durum var şimdi benim sövdüğüm bu ilkel adamlar bundan 2000 yıl sonra belkide bu dönemim sanatçıları sanılabilirler.

Yazılıkaya-Midas Vadisi’ne yaklaştıkça etrafı kalelerle çevrili korunaklı bir bölgeye girildiği hemen anlaşılıyor. Vadideki tepeler üzerine konuşlanmış olan kaleler Midas Kenti‘ni korumakta.

Yazılıkaya köyü’ne 2 km kala Yazılıkaya-Çukurca yolu ‘nun 100 m batısında bulunan anıtın üst cephesindeki Frigçe yazıtlardan dolayı “Arezastis Anıtı” olarak adlandırılan anıt görünüyor.

Nihayet Yazılıkaya köyü‘ne gelmeyi başardık.

Bisikletlerimizi Veysel Abi ‘ye emanet edip Midas antik kenti ‘ni gezmeye başladık.

Karşınızda frig vadilerinde görebileceğiniz en nadide yapı Yazılıkaya . Ön cephesi doğuya yönlendirilmiş olan anıt, 17,00 m yüksekliğinde 16,50 m genişliğinde.

Yazılıkaya Friglerin dini merkezidir. Siyasi başkentleri ise Ankara Polatlı dolaylarında olan (Sassıhöyük) Gordion‘dur.

Yazılıkaya Anıtı’ndan yaklaşık 200 m kadar güneybatıya yürüdüğümüzde karşımıza Frig anıtlarının yapıldığı konusunda önemli bilgiler veren bitirilememiş anıt görülüyor. Bu antı bitirilemediği için “Bitmemiş Anıt” olarak adlandırılmış.

Yazılıkaya Midas Antik kenti dikkatlice gezildiğinde, birçok anıt, kaya mezarlığı, kaya kabartmaları, sarnıçlar ve antik dönem taş ocağı yatakları görülebilir.

Küçük bir hatıra almadan olmaz elbette.

Yazılıkaya köyü’nün muhtarlığını ve Midas Antik kenti‘nin Bekçiliğini yapanVeysel Abi‘nin söylediğine göre tarihi İlk tunç çağına dayanan yazılıkaya, Hitit, Pers, Helenistik ve Roma halklarına ev sahipliği yapmış. Günümüzdeki sahipleri ise bundan 130 sene kadar önce Kafkaslardan göçen 130 hanenin torunlarının bir kısmı. şu anda köy halkının 4/3 ü Amerika, Avrupa ve yurt içine dağılmış durumda.

Yazılıkaya’ya geldiğinizde “Hıçın böreği” ve yanında verilen Peynirin tadına bakmadan buradan ayrılmayın.

Yazılıkaya’dan Yapıldak ,Oynaş ve Kümbet köyleri üzerinden Seyitgazi-Gazlıgöl karayolu

‘na kadar olan 18 km yolun büyük bölümünü bayır aşağı inerek kolay bir şekilde geçtik.

Bu yolu bu şekilde geldikten sonra dün Kütahya üzerinden değilde Seyitgazi üzerinden geldiğimiz için kendimizi şanslı hissettik. aksi takdirde bu yolu önce tırmanacak sonra aynı yoldan tekrar dönerek yolu uzatacaktık.

Gözlerimiz Baz istasyonu arayarak Gazlıgöl ‘e doğru yavaş yavaş artan eğime rağmen yol aldık. bu tırmanış Afyonkarahisar il sınırı ‘na kadar sürdü.

Afyonkarahisar il sınırı’nı geçtikten sonra baz istasyonu kollayan gözlerimiz kamp yeri aramaya başladı, bir süre sonra havanında kararması ile tek çaremiz herhangi bir yerleşim yeri oldu. bu arada Aslantaş-Yılantaş ve Göynüş ören yerini es geçmek zorunda kaldık.

Yardımsever Kayıhan kasabası sakinleri ve Muhtar Celil Arslan ‘ın yardımları ile geceyi geçirecek bir dam (Köy Odası) bulduk. Telefonlarımızı şarj ettik, ve iyi bir uyku çektik.

Yeri gelmişken bu köy odalarının mantığı şu;

Evvelce motorlu taşıtlar ve kahvehaneler günümüzde olduğu gibi yaygın olmadığından bir yerden bir yere intikal eden ahali gün içinde belirli bir mesafe katedebildiğinden geceyi geçirecek bir yer gerekliymiş. aynı zamanda köy halkının bir araya geldiği bir sosyal alanmış, tabi zamanla bu işlevini yitirmiş.