Not: Yazıda kullanılan fotoğraflar şahsıma ait olmayıp, muhtelif internet sitelerinden alınmıştır.
Bir iki saat pedal çevirmenin ardından Yavu köyü yakınlarında “Kyaneai 4 km” tabelasını görüp, tabelanın gösterdiği istikamete yöneldim. Civarda çobanlık yapan küçük bir çocuktan yol hakkında bilgi alıp vaktim de olduğu için 4 kilometre gidip Kyaneai’i görmeye karar verdim.
Nihayetinde 3–4 kilometre rampa çıkmanın ardından bir yol ayrımına geldim. Herhangi bir tabela göremediğimden hangi yöne gideceğimi bilemiyordum. Sanırım çoban çocuk beni yanlış yönlendirmişti. Daha ileri giderek yaban ellerde kaybolmak yerine geri dönerek anayola çıkmaya karar verdim. Kyaneai’i göremeden yola devam…
Ana yola çıktıktan bir süre sonra hem denizden uzaklaşmanın hem de güneşin etkisini daha dazla göstermesinde hava iyice ısınmaya başlamıştı. Bu şartlarda rampalardan ine çıka yola devam ettim.
Oldukça zorlayan doğa şartlarında saat 13.00 civarında Kaş’a gelmeyi başardım. Sanki Akdeniz’in serinletici havası çektiğim bütün zorlukları unuttururcasına bana kucak açıyordu. Manzara gerçekten büyüleyiciydi. Beş on dakika manzaranın keyfini sürmenin ardından keskin dönemeçli yollardan kontrollü bir şekilde şehrin içine indim.
Kısa bir şehir turundan sonra arkadaşımın yollayacağı fotoğraf makinesi almak için kargo şirketine gittim. Fakat beklediğim kargonun en erken yarın burada olacağını öğrenmemin ardından kargonun Fethiye’ye gönderilmesi yönünde talimat vererek bir iki saat şehirde dinlenerek saat 15.00 civarı yoluma devam ettin.
Denize paralel devam eden karayolu boyunca doyumsuz manzaralar eşliğinde yaklaşık iki saat kadar pedal basarak yoluma devam ettim. Öğlen sıcağının etkisini yitirdiği saatlerde bir plajda mola vererek denize girdim. Bu kısa mola hem fiziksel hem ruhsal yorgunluğumu alıp doping etkisi yaptı. Bu etkiyle birkaç rampa hariç önümdeki tüm engelleri insanüstü bir gayret tek solukta aşmayı başardım.
Kalkan’a geldiğimde güneş etkisini iyice yitirmeye başlamıştı. Son derece moralim yüksek zinde bir şekilde rampaları aşıp yoluma devam ettim.
Kalkan’dan sonra pek rampa olmadığından hızıma hız katarak uçarcasına akşam 20.00 civarında Patara yakınlarındaki Gelemiş köyüne geldim. Yolda karşılaştığım arkadaşların yönlendirmesiyle bir kampinge giderek geceyi geçirmek için çadırımı kurdum. Yemeğin ardından, temizlik ihtiyaçlarımı gidererek akşamın ilerleyen saatlerinde dinlenmeye çekildim.
