NOT: Bu yazının büyük bölümü daha önce Şafak Omaç tarafından
safakomac.com adresinde yayınlanmıştır.
safakomac.com adresinde yayınlanmıştır.
Yerimiz o kadar uygundu ki, Gediz’in serinliği, bazen gelen sesi arasında güzel bir uyku uyuduk.Yerleşim yeri içi sayılacak bir konum olduğundan erkenden kalktık.Zaten bugün Adala’nın pazarı,böyle yerlerde pazar erken kurulur.
Bugün 21 nci günümüz hep dağlık,plato ve vadilerde geçen 20 günün sonunda İzmir’e kadar sürecek yolumuz hep ovada olacak.Hele bugün günümüzün tamamına yakını Gediz ovasında geçecek.
Zafere Giden yol’da 21 nci gündeyiz.Bugün planlamamız dahilinde Adala,Salihli,Turgutlu,Yiğitler ve Armutlu var, bu rotada yol alacağız.
Fazla sözü uzatmadan yola çıkalım derim.
Not:Yazılarımda Ferdi Kızıl kardeşimin fotoğraf desteği çok fazla.
Kamp Yerimiz.
Kamp yerimizin sessizliği bize iyi bir uyku olarak geri döndü.Ben çok erken kalktım bu sefer Ferdi’ye hiç seslenmedim,doğru çeşme başına geçip güzelce serinledim.Ben çadıra dönüp toparlanmaya başlayınca Ferdi’de kalktı.Malzemelerimizi topladık, kahvaltımızı nehir kenarında yapacağız.
Kahvaltı Halimiz.
Gelenek yine bozulmadı,Ferdi’de ben de mekan istediği kadar iyi olsun yemek fotoğrafı paylaşmayı sevmiyoruz.O yüzden sadece Gediz kenarında kahvaltı fotoğrafı paylaştık.Çok keyifliydi burada kahvaltı yapmak,daha doğrusu gecelemek.
Biz nerede kaldık nerede geceledik güne başlamadan biraz bahsedeyim isterseniz.
Adala:Ege Bölgesi’nin hayat ve bereket kaynağı olan Gediz Nehri’nin iki yakasına kurulmuş bir belde olan Adala, yemyeşil doğası, antik çağdan günümüze uzanan binlerce yıllık geçmişi ve volkanik coğrafi yapısı ile adeta keşfedilmeyi bekleyen bir cennet. Manisa’nın Salihli ilçesine bağlı Adala beldesi, Üşümen Tepesi ile Dibek Dağı’nın arasından geçen Gediz Nehri’nin Salihli Ovası’na açıldığı düzlükte kurulmuş bir yerleşim merkezi.Kaynak:Salihli Kaymakamlığı
Kamp Yeri Ayrılışı.
Her zamanki gibi ayrılmadan önce kamp yeri fotoğrafımızı alıyoruz ve sonrasında yerimizden ayrılmadan Gediz nehrini size anlatmak istiyorum.
Gediz Nehri:Kütahya’nın Gediz ilçesinde doğan ve İzmir’in Menemen ilçesinde Ege Denizi’ne kavuşan Gediz Nehri, 401 km uzunluğunda günümüzde. Önce Kütahya il sınırları içinde akan Gediz, Uşak merkez ilçeye bağlı Emirfakı Köyü’nün kuzeyinde Uşak topraklarına girer. Irmak, merkez ilçenin Güre Bucağı’na kadar kuzey-güney yönünde akar. Bu bucağın yakınlarında batıya döner ve Salihli ilçesinin kuzeydoğusundan Gediz Ovası’na girer ve güneyden Kemalpaşa Ovası’ndan gelen Nif Çayı ile Turgutlu’dan gelen Irlamaz Çayı’nı da yedeğine alarak, Foça tepelerinin güneydoğusundan İzmir Körfezi’ne dökülür. Irmağın kaynağı olan Murat Dağı’ndan Ege Denizi’ne ulaştığı noktaya kadarki uzunluğu 401 km olup, su toplama havzası ise 17.500 km²’dir.
Adala Atatürk Evi ve Hayal Kırıklığı.
Adala’ya gelmemizin sebebi Adala Atatürk Evi’ni ziyaret etmek içindi.
Dün geç geldiğimizden bu güne bırakmıştık.Atatürk Evi önüne geldiğimizde tam bir hayal kırıklığı yaşadık.Aşağıdaki açıklamayı çok iyi okuyun,2017 yılında Salihli Belediyesi restarasyonunu yapıyormuş,bir çokta restarasyon fotoğrafı vardı.Şimdiye kadar bitmiş olması gerekir diye düşünmüştüm.Eskisinden daha kötü bir hale getirip,bırakmışlar.En son 2015 yılında gelmiş,görmüş, bu halinden bin kat iyidi.
Yazıklar olsun demekten başka elimden hiç bir şey gelmiyor.
Adala Atatürk Evi:Salihli Belediye Başkanı Zeki Kayda, Manisa Büyükşehir Belediyesi, Kula Belediyesi ve Salihli Belediyesi’nden oluşan Jeopark Belediyeler Birliği tarafından restorasyon çalışmaları başlayan Atatürk Evi’nde incelemeler yaptı.
Adala Mahallesinde bulunan ve Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün Kurtuluş Savaşı sırasında önemli kararlar aldığı Atatürk Evi’nde devam eden restore çalışmalarıyla ilgili olarak açıklama yapan Başkan Kayda, yıllardır atıl durumda kalan bina için Manisa Valiliğine müracaat ederek Anıtlar Kurulundan restorasyon izni aldıklarını söyledi. Atatürk Evi’nin restorasyon çalışmalarının Jeopark Belediyeler Birliği bütçesinden karşılanacağını ifade eden Başkan Kayda, “ Salihli Belediyesi olarak tarihimize sahip çıkıyoruz. Adala Mahallemizde bulunan Atatürk evi, Atatürk´ün en son Kurtuluş Savaşı´nda komuta ettiği yer ve Kurtuluş Savaşı´nın başarıyla noktalandığı kararların alındığı bir yer olması nedeniyle bizim için büyük bir öneme sahip. Yaklaşık bir yıl içerisinde burası aslına uygun bir şekilde restore edilerek hizmete girecek. Adala Kanyonunu Kula Jeoparkı ile birlikte bütünleşerek dünyaya açtık ve Dünya Jeopark Birliği´ne üye olduk. Bu sayede Adala’mızı, Salihli’mizi ve ülkemizi dünyaya tanıtacağız. Hayırlı olsun, Adala´ya ve Salihli´ye hizmetlerimiz devam edecek” dedi.27 temmuz 2017 Kaynak:Salihli Belediye.
Taytan Molası.
Güzel geçen dünün ve gecenin ardından Adala’dan hayal kırıklığı ve üzüntülü ayrıldık.Taytan taraflarında akmasını çok istediğimiz ama akmayan ova çeşmesinin başında durup,serin ağaçların altında sabah kahvemizi içip Salihli’ye hareket ettik.
Salihli Şehitliği.
Bugün ilk ziyaretimizi yapacağımız Salihli Şehitliği’ne vardık.Salihli’nin işgal edildiği Haziran 1919-05 Eylül1922 tarihleri arasında vatanın savunmasında Şehit olanlar için yapılan Şehitliği ziyaret ettik.Şehitlerimizin hepsinin ruhları şad olsun.
Şehit Mehmetçik Anıtı.
Aynı yerde bulunan Şehit Mehmetçik Anıtı’nı da ziyaret edip,Salihli gezimizi sonlandırdık.
Salihli: Türkiye’nin Ege Bölgesi’nde bulunan Manisa ili ilçelerinden biridir. Odun köftesi, kirazı ve üzümü ile meşhurdur. Tarihte ilk paranın basıldığı ve günümüzde UNESCO Dünya Mirası Geçici Listesi’ne giren Sardes antik kenti bu ilçede bulunmaktadır.1927 yılında Saruhan Sancağı’nın adının değiştirilmesinden sonra Manisa’ya bağlı en büyük ilçelerden biri durumunda olan Salihli, 24 Haziran 1920–5 Eylül 1922 tarihleri arasında işgal altında kalmıştır.
Sardes.
Salihli’den Ankara-İzmir yoluna çıktık bir süre ana yolda yol aldıktan sonra Sardes yönüne sapıp burada yol aldık.Bu yöne sapmışken biraz Sardes’ten bahsetmek isterim.
Sardes: Manisa’nın Salihli ilçesine bağlı Sart kasabası yakınlarında bulunan ve Lidya devletine başkentlik yapmış antik kent. MÖ 1300’de kurulup MS 1200’de yıkılmıştır. Salihli merkezine 9 km, İzmir’e 82 km uzaklıkta olup, İzmir-Ankara karayolunun iki yanına yayılmıştır.
İzmir Yolu.
Sardes’ten tekrar ana yola çıkıp İzmir’e doğru yol almaya devam ettik.Tabela fotoğrafında 4 km sonra Ahmetli yazıyor.Ahmetli’ye öğle vakti giriş yaptık,burada öğle molası verip bir süre dinlendik.Çıkışta da Şehitliği ziyaret ettik.
Ahmetli Şehitliği.
Ahmetli kazasından Çanakkale Savaşına gidip Şehit olanlar anısına Şehitlik yapılmış,Şehitliği ziyaret edip,ruhlarına dua okuyup saygımızı sunduk.
Turgutlu.
Ahmetli-Turgutlu arasını İzmir-Ankara yolunda süratle almaya çalıştık.Turgutlu’ya geldiğimizde sıcak iyice kendini göstermişti.İlçe merkezinde parkta uzun bir mola verdik, serinledik ve Yiğitler istikametine hareket ettik.
Turgutlu;Türkiye’nin Ege Bölgesi’nde bulunan Manisa ilinin ilçelerinden biridir. Doğusunda Ahmetli, batısında Manisa, Kemalpaşa, kuzeyinde Saruhanlı, güneyinde Ödemiş ve Bayındır ilçeleri ile çevrilidir. Ege Denizi’nin 55 km doğusunda olup, denizden yüksekliği 78 metredir. Yüzölçümü 530 km’dir.
Turgutlu 29 Mayıs 1919 tarihinden 7 Eylül 1922 tarihine kadar Yunan işgali altında kalmıştır. Osmanlı Devleti’nin Birinci Dünya Savaşından yenik olarak çıkmasından sonra imzalanan Sevr Anlaşması ile ülkeyi paylaşan batılı devletler Yunanlıların da Ege’yi işgal etmelerini kabul etmişlerdi. Buna dayanarak Yunan ordusu 15 Mayıs 1919’da İzmir’i, 29 Mayıs 1919’da da Turgutlu’yu işgal etmiştir.30 Ağustosta kazanılan büyük zaferin ardından Yunan ordusunun Türkiye’yi terk etmeye başlamasıyla ülkede bayram havası esmiştir. Ama bu sefer de Yunanlılar şehirleri yakıp-yıkarak çekilmeye başlamışlardır. Turgutlu yangını 4 Eylül 1922 Pazartesi günü başlamış ve iki gün boyunca sürmüştür. İleri cephelerden batıya dönen Yunan askerlerinin de katılmasıyla olaylar çığırından çıkmıştır. Evleri tek tek ateşe verip insanları öldürmüşler, değerli eşyaları talan etmişlerdir. Bu yangınlar 6 Eylül 1922 Çarşamba akşamına kadar sürmüş şehir adeta bir kül yığını haline gelmiştir.Kaynak:Turgutlu Kaymakamlığı
Kemalpaşa Orman Mesire Yeri.
Turgutlu’dan istikametimizi Bağyurdu’na çevirdik.Önce Bağyurdu’na geldik,sonra Yiğitlerde suyun kenarında uzun bir mola verdik.O kadar sıcak bir hava varki, bir türlü kalkmak bilemedik.Ben bir ara hortumu tutup serinledim.Sonra hızlıca Armutlu istikametine yol alıp,Armutlu’da tüm eksiklerimizi giderdik ve Armutlu’nun 3 km dışındaki Kemalpaşa Orman Mesire yerine girdik.
Mesire yerlerinde kamp yapmanın ücretli olduğunu bildiğimizden girerken hemen dışarısını belirledik.
Mesire alanında yemeğimizi yedik,daha doğrusu yan masadan ikramları geri çevirmedik.Bayağı dinlendik,akşam olmadan da kamp yerine geçtik.
Kamp Yerimiz.
90 km lik ova yolculuğundan sonra orman içinde kamp halindeyiz.Mesire alanın hemen dışında 10 metre yanımızda çeşme,daha ne olsun.İlk işimiz çadırlarımızı kurmak oldu,sonra da sıra ile hortumu çeşmeye takıp güzelce duşlarımızı aldık.Yarın İzmir’e tertemiz gireceğiz.Yemeği zaten halletmiştik,duşumuzu da aldık,mobese var ki, izlendiğimizi jandarma hal hatır sormaya geldiğinde anladık.Yani güvendeyiz,şimdi artık,onurlu ve uzun yolculuğun son gecesinde geçen günlerin ve yarının kritiğini yapabiliriz.
Vakit bol, yarın son gün olduğu için Ferdi’le bol bol muhabbet ettik,göz kapakları kapanmaya yakında herkes çadırının yolunu tututu.
Yarın büyük gün, finaldeyiz.Yarın 22 nci gün ve Ankara’dan başlayan onurlu yolumuzun, Zafere Giden Yol’un son günü olacak.
