NOT: Bu yazının büyük bölümü daha önce Şafak Omaç tarafından safakomac.com adresinde yayınlanmıştır.
Bu turu planlarken aykırı bir tur ve rota olacağını tahmin ediyordum ve ona göre planladım.Ama tipiye ve şiddetli fırtınaya yakalanacağımızı tahmin etmiyordum.
Onu da gördük,eksik bir şeyimiz kalmadı!!! yoksa var mı? Bu gün göreceğiz!!!! Gece mescite sığındığımız iyi oldu. Ara sıra uyandığımda cama vuran fırtınanın sesini duyup,kar tanelerinin serpilmesini az da olsa gördüm.
Sabaha karşı mescitin içi biraz soğudu ama biz buna razıyız.Sabah kahvaltımızı mescit içinde yaptıktan sonra çantalarımızı elden ele vererek bisikletlerin yanına indirdik.Benim görevim mescitten en son çıkmak ve etrafı bulduğumuzdan daha iyi durum da bırakmaktı, o işleri yaptım,Ferdi’nin görevi çantaları taşımak ve ayarlamaktı,oda işini tam yaptı. Dünkü fırtına hızını kesmemiş, aynı durumda ve biz bugün fırtınaya karşı yol alacağız.
21 Nisan 2019 günlerden pazar,bu gün farklı bir gün olacağını sezinliyorum, bakalım öylemi olacak. Bu gün rotamız Kırkbudak Geçidini geçip,Gireniz Vadisine girmek,Bozdağ’ ı aşıp Barza Ovasında Nikfer’ e varmak. Yolda bizi neler bekliyor bir bakalım.
Belevi Kamp Yerinden Ayrılış.
Aldanmayın güneşe,dışarısı bayağı soğuk ve fırtına tüm şiddeti ile devam ediyor.
Güneş alan yerlerde akşam atıştıran karlardan eser yok ama gölge yerlerde donmuş vaziyette duruyor. Ferdi’ de ben de hazırız. Bu gün fırtınaya karşı ilk imtihanı vermek için sabırsızlanıyoruz.Güne tırmanış ile başlayacağız. Mescitten ayrılıp yola çıkıyoruz.
Geçitteyiz.
Sabah sabah fırtınaya karşı 4 kilometre tırmanış ile Kırkbudak Geçidi’ne vardık.
Dün akşam tipiye yakalanmasaydık burayı aşıp daha ilerilere gidecektik.Dün akşam aşamadık ama şimdi aşıyoruz.Günün ilk zirvesindeyiz buradan sonra biraz iniş bizi bekliyor.
Cumaalanı.
Rampa aşağıda olsa fırtınaya karşı gittiğimizden pedal çevirerek 9 km ilerideki
Cumaalanı’ na vardık.Saat 10:30 civarıydı ve köy meydanı çok kalabalıktı.
Asker uğurlaması ve hayır yemeği varmış, bizi salmadılar.Kahvaltıyı yeni yapmamıza rağmen hayır yemeğinden de yedik.Artık öğle yemeği yemeğe gerek yok…… askere gidecek tüm gençlere hayırlı teskereler dilerim.
Cumaalanı-Kelekçi Yolundan.
Cumaalanı köyünü terk ettikten sonra inişe başladık, bu iniş öyle kısa bir iniş olmayacak bayağı uzun.Hemen altımızda Gireniz Vadisi ve karşıda Bozdağ. Hedefimiz de ikisi de var, önce Gireniz Vadisine girip, sonra Bozdağ’ ı aşarak Barza Ovası istikametine geçeceğiz.Niyetimiz ve hedefimiz bu yönde.
Eskiköy Ve Plan Değişikliği.
Cumaalanı,Güzelyurt,Çamlıbel köylerini geçtik ama Eskiköy’ ü geçemedik. Burada da asker uğurlaması ve hayır yemeği varmış.Salmadılar bizi,illaki yemeğe kalacaksınız dediler,Cumaalanı’ nda o işi hallettiğimizi ama bir çaylarını içebileceğimizi söyledik ve oturduk muhabbete.Yarım saatten fazla kaldık Eskiköy’ de,laf lafı açtı nereye gideceğimizi öğrendiler.Bizim planımız ilk etapta Acıpayam üzeri Nikfer’ e geçmek idi,fırtına nedeni ile onu Akalan üzerine çekmiştik ama köydeki ihtiyarlar Ören üzeri kestirme dağ yolu olduğunu söyleyince balıklama atladık.Dağ yolunun yolu kısaltacağı gibi,bizi rüzgardan koruyacağını düşünerek veda edip yola devam ettik.
Gireniz Vadisi.
Eskiköy’ den sonra inişimiz Gireniz Vadisine doğru devam etti,altımızda büyüleyici bir güzellik vardı.
Gireniz Vadisi: Halk arasında” Gireniz Deresi” olarak bilinen Dalaman Çayının geçtiği vadidir.Acıpayam ilçesinin güneyinde olan bu vadi,Çameli ilçesi ve Bozdağ arasında yer alır. Gireniz Vadisi boyunca 19 yerleşim yeri vardır. Kelekçi,Alcı,Akşar,Benlik,Çakır,Çiftlik,Eskiköy,Gölcük,Güney,Hacıkurtlar, Karaismailler,Kuzören,Ören,Olukbaşı,Sandalcık,Suçatı,Yolçatı,Boğazdere.Gireniz Vadisi boyunca kızılçam,karaçam,çınar,söğüt,ılgın, ve Bozdağ’ın yükseltilerinde sedir ağaçları yer alır.Biz bu 19 köyden 9′ nu bu turda görmüş olduk.
Bozdağ.
Bu gün 6 ncı gün ve ben 6 gündür Bozdağ’ dan bahsediyor ve her fotoğraf karesinde karlı Bozdağ yer alıyor.Bizim turumuzdaki önemi bu gün daha iyi anlaşılacak, biz bu gün Bozdağ’ ı aşıp Barza Ovasına akacağız.Aşıp gideceğimiz dağdan biraz bahsetmekte fayda var.
Bozdağ: Acıpayam-Gireniz Vadisi ile Tavas Barza Ovası arasında dağdır.2420 metre yüksekliğinde olup,Gölgeli Sıradağları’ nın zirvelerindendir. Pek fazla geçit vermediğinden bu iki yerleşim arasında bağlantı çok azdır. Son cümle çok önemli ” bu iki yerleşim arasında bağlantı çok azdır”. İşte bu çok az yerlerden birinden daha geçip gitmeyi düşünüyoruz. O geçitlerden biri Sandras Dağı ile Bozdağ arasındaydı ve biz turun 4 ncü günü Eşen Göleti üzeri o geçidi geçtik.
Bazı şeyleri anlatır anlatır ama tam anlatamazsınız!!!!
Ferdi bir fotoğraf çeker her şeyi anlatır. Evet biz Gireniz Vadisi’ne de girer,
Bozdağ’ a da tırmanırız. Eyvallah Ferdi Kızıl kardeşim.
Kelekçi.
1500 metrelerden 800 metrelerdeki Gireniz Vadisi’ne iniş yaptık.Şimdi Gireniz Vadisi’ nin ortasındaki Kelekçi’deyiz.Kelekçi bizim hem mola, hemde ikmal noktamız.Burada kahvelerimizi içtikten sonra eksik kumanyalarımızı tamamlayıp yola çıktık.Bir kaç kilometre ilerideki Çakır köyünden içerilere Bozdağ istikametine yol alacağız.
Dalaman Çayı.
Gireniz Vadisi ve Dalaman Çayı.
Çakır’dan Ören istikametine döndükten sonra Dalaman Çayı üzerinden geçip Ören köy yolunda yol almaya başlıyoruz. Bundan sonra iniş yok, tamamen tırmanış var.
Ören Yolu Ve Bozdağ.
Kelekçi-Ören arası 14 km, hafif hafif yükselerek yol aldık.Yolun çam ormanları içinde yer alması tırmanmayı daha da zevkli hale getirdi.Sıkılmadan 1100 metredeki Ören Köyüne kadar yol aldık.
Ören’de Yol Öğrendik!!!
Selamün aleyküm deyip girdik köy kahvesine,kahvehane de 20 kişi kadar var.Tamamı meşgul,kağıt yada okey oynuyor.
Çayımızı içtik ve can alıcı soruyu sorduk,Ören köyünden Nikfer’ e geçmek istiyoruz yolu bilen var mı?tarif edebilir mi?
Bir Allah’ın kulu söylemedi iyi mi? Tek cevap,siz oraya gidemezsiniz,başka cevap yok.Nihayet sağır-dilsiz bir kardeşim kendince yolu anlatmaya başladı ama anlamak mümkün değil, en sonunda patladım,yazık be bu adam kadar olamıyorsunuz,hiç olmazsa köyün neresinden çıkacağımızı ve yolun önemli yerlerini söyleyin de yola çıkalım deyince biri insafa geldi.
Başladı çizim yapmaya ve anlatmaya adı Ramazan’dı ve gerçekten de bu el yapımı haritadan yolun büyük bölümünü anlayabildik.Ama tek sorumuz vardı,bu da bizim için çok önemliydi,yol Mevlütler Köyü üzerine kesin çıkıyor mu? sorusuna, hep çıkıyor,çıkıyor cevabı verildi.Daha fazlasını gitmek Bozdağ zirve çünkü!!! oda facia demek.Ama hala diğerlerinin bize siz oraya gidemezsin demelerine sinirlendik lafı çaktık ve el çizimi haritayı aldık bisikletlerin yanına geçtik.
Not:İnternet yok,harita incelemesi yapamıyoruz,olsa da Ferdi’nin şarjı bitti (bende zaten internet yok),GPS’ de yol görünmüyor,bulgular tamamen orman yolu ve Bozdağ yamaçlarından aşırtmalı,tek düşünce, kaç metrelere tırmanacağız ve Mevlütler yoluna nasıl kavuşuruz.
Bilinmeze Yolculuk.
Bisikletlerin yanına gelince yanımıza biri geldi adı Süleyman’mış,köyün çobanıymış,bu yolları ve dağı çok iyi bilirmiş.Bize belli yere kadar kılavuzluk yapmak istediğini söyledi,baştan kabul etmedik ama ısrarcı olunca kabul ettik.Çünkü çizilene göre bir kaç kritik nokta var onları atlatmamıza yardımcı olacak.Çıktık yola biz bisiklet tepesinde, o yaya, ama tazı gibi maşallah, girdik çam ormanının içine Bozdağ derinliklerine tırmanmaya başladık.
Tırmanmaya başladığımız da saat 16:00′ ydı……
Bozdağ Ve Çamlar İçinde Yolculuk.
Hem Çoban Süleyman’ın rehberliği ve hem de Ramazan’ın çizdiği harita üzerinden yol almaya devam ettik.Yol çatılarını bir bir geçtikçe içimiz rahatlamaya ama bir o kadar da endişeye kapılmaya başladık.Bu endişe bende daha fazla görüldü,çünkü harita analizini ben evde, yola çıkmadan önce iyice yapmış,çevre köyleri araştırmıştım, endişemi Ferdi’ye daha söylemedim.Onun görevi şimdilik GPS cihazını okumak, zaten bunu en iyi şekilde yapıyor (GPS cihazının önemi ileri ki saatlerde ortaya çıkacak).Her neyse söylenene göre ve Süleyman’ın da söylemesine göre yol Mevlütler Köyü üzerine çıkıyor bu biraz bizi rahatlattı.
İşte Şimdi Olmadı.
İşler ters gitmeye başladı,yol çatılarını bir bir geçerken ben Çoban Süleyman’ın ağzını aramaya başladım.Yoldan Ferdi’de, ben de şüphelenmeye başladık.Çünkü GPS cihazının gösterdiği Mevlütler-Nikfer yoluna yaklaşımımız yok, aksine Bozdağ zirvesine yol almaktayız.
Normalde Çubukçular köyünün üzerinden Mevlütler yoluna çıkmamız gerek.Bize söylenen oydu ve baştan Süleyman’da öyle söylüyordu.
Ama Çubukçular köyü çok altımızda kaldı.Süleyman her sorduğumuza bir şeyler anlatırken kafamız bir o kadar daha karışmaya başladı,anlatım sorunu olduğu aşikar yada biz anlamıyoruz.
Bozdağ Zirveye Doğru.
Yol o kadar sertleşmeye başladı ki,bisiklete binmek mümkün değil,uzun zamandır bisikletleri elimizde taşıyoruz.
Ben yol ve çevre analizi yaparken Ferdi net olarak zirveye yol aldığımızı söyledi.Normalde ana yolda olsak veya ana yola yakın bir yerde olsak en fazla 1500 rakıma çıkıp aşağıya Nikfer’e inmemiz gerek ama nerede, hala tırmanıyoruz.Bu anlarda Ferdi, Şafak ağabey şu anda 1500 metredeyiz ve yukarı çıkıştayız haberin olsun deyince Süleyman bu ne iştir kardeş ne zaman Mevlütler-Nikfer yoluna çıkacağız deyince, abi düz gidecek,Bozdağ zirve ile Mevlütler arasına kavuşacağız demez mi? al başa belayı!!!!!!
Çoban Süleyman Ve Biz.
Yine tırmandık, hem de zik zaklar çizerek GPS en son 1600 rakımı gösteriyordu.Akşam olmak üzere ve daha yolumuz olduğunu öğreniyoruz.Daha seri ve daha fazla kafa karışıklığı olmadan Çoban Süleyman’ı geri göndermeyi,bundan sonraki yolumuza kendi başımıza gitmeye karar verdik.Bir küçük tepeye çıkıp
Süleyman’ a bir şekilde yolu anlattırırken, bir taraftan da dürbün ile gideceğimiz tarafları gündüz gözü ile taradım.Püf noktaları da anlatma eksikliği olan Süleyman’dan öğrendim. Bu arada Ferdi bizi dinlerken aynı zamanda GPS çalışması yaparak önümüzde bir yol bağlantısının varlığını tespit etti ve o yolun ana bağlantısını buldu.Bu son 4 saatte duyduğumuz en iyi haber.
Süleyman geri köyüne dönerken bizde kendimizi aşağıya vadi içine saldık. Sandık ki!!!! bundan sonrası iniş. Süleyman’ ın yanımızdan ayrılışı 20:15 idi.
Bozdağ’ da Sınırların Zorlandığı Anlar.
Çoban Süleyman’ı geri gönderdikten sonra vadi içine indik,ilk etapta hep iniş zannettik ama asıl tırmanış bundan sonra başladı.Tırmanış ile birlikte yol tamamen kayalık hale geldi,bir süre sonra ise dozerlerin yeni açtığı orman yolunda yol almaya başladık.Bu arada ise hava tamamen karardı ve gece ayazı başladı.
Karanlıkta Bozdağ zirveye belli belirsiz yolda yol almaya başladık.
Ferdi sürekli GPS cihazında yakaladığı yola yaklaşma şekillerini ararken,bende yolu kaybetmemeye ve çevreye hakim olmaya çalışarak yol aldık.Zifiri karanlıkta sürekli rakım kontrolü yaparak yönümüzü de kaybetmeden yol almaya gayret ettik.
Yönümüzü her döndüğümüzde GPS de görünen yoldan bir uzaklaşıp, bir yaklaştık.Hep yola kavuşmak umuduyla yol aldık.
Önümüzde iki seçenek vardı:
- Burada duracak yolun ortasında ateş yakıp sabahı beklemek.
- Devam edip sonuca varmak.
Biz ikincisini tercih ettik.
Ben ve Ferdi bir dakika olsun soğukkanlılığımızı kaybetmedik.Bir birimize destek olduk.Cesaretimizi test ettik,sınırları zorladık, soğuk ile de mücadele ettik
Uzun zaman yola benzeyen yerde yol aldık,en son rakım 1750 metreyi gösterdiğinde uzaklarda ışık gördük,işte bu bir umut idi.
O anda da Ferdi GPS cihazında yolu yakaladı ve devam ettiğimizde bazı evlerin arasından geçerek Bozdağ kayak merkezine çıkan yola vardık.
Ah köylüler ve Süleyman hani bu yol Mevlütler-Nikfer yoluna çıkıyordu.
Saat 22:00 ve biz 1750 metreden Bozdağ kayak merkezi yolunu ve sonrasında ana yolu kullanarak 10 kilometre sonra Nikfer’ e iniş yaptık. Nikfer’ e geldiğimiz de saat 22:45 idi.Biraz daha tırmansaydık az daha Bozdağ zirveye ulaşacaktık.
Hemen futbol sahasında kamp hazırlığına giriştik,basın türbininde yerimizi alıp çadırlarımızı kurduk.Titreyen ellerimizle de buz tutmuş barbunya ile karnımızı doyurduk.
Saat 16:00 ile 22:45 arası maceraya yelken açtık,pişmanmıyız kesinlikle hayır,mutlumuyuz evet,azmin zaferi bu,başarmanın mutluluğunu yaşıyoruz.
Biz bu gün akşam üzeri bir kez daha cesaretimizi test ettik,sınırları zorladık,soğuğa meydan okuduk.
Bu ancak yanında sağlam durabilen biri ile olabilir.
Maceralı bir 6 ncı gün bitti, bugün de ölmedik. Bakalım yarın neler olacak, yarın göreceğiz.
